شنبه، ۲۰ بهمن ۱۴۰۳
فرآیند تخمیر یکی از مراحل کلیدی در پردازش قهوه است که تأثیر زیادی بر ویژگیهای طعمی آن دارد. اما وقتی این فرآیند بیش از حد انجام شود، منجر به حالتی میشود که به آن "اور فرمنت" (Overfermented) یا بیشتخمیر شده میگویند. این وضعیت میتواند هم مطلوب و هم نامطلوب باشد، بسته به میزان و نوع تخمیر اضافی که رخ داده است. در این مقاله، به بررسی دلایل اور فرمنت شدن قهوه، تأثیر آن بر طعم، تغییرات شیمیایی و مولکولی، و نحوهی بهینهی روست و دمآوری آن میپردازیم.
اور فرمنت شدن زمانی رخ میدهد که قهوه در مرحلهی تخمیر بیشتر از حد استاندارد باقی بماند و فعالیت میکروبی بهطور غیرقابلکنترل افزایش یابد. این وضعیت اغلب به دلیل موارد زیر اتفاق میافتد:
افزایش زمان تخمیر: زمانی که دانههای قهوه بیش از حد در محیط مرطوب و تخمیری قرار بگیرند.
دمای بالا: دمای زیاد باعث تسریع رشد میکروارگانیسمها و افزایش تولید متابولیتهای نامطلوب میشود.
عدم کنترل سطح اکسیژن: برخی از فرآیندهای تخمیر نیازمند میزان مشخصی از اکسیژن هستند و کاهش یا افزایش نامناسب آن ممکن است منجر به اور فرمنت شود.
وجود باکتریها و قارچهای ناخواسته: برخی از میکروارگانیسمهای غیراستاندارد میتوانند ترکیباتی تولید کنند که بر طعم قهوه اثر منفی بگذارد.
در فرآیند تخمیر، میکروارگانیسمها از قندها و اسیدهای آلی بهعنوان منبع تغذیه استفاده کرده و ترکیبات جدیدی تولید میکنند. در شرایط اور فرمنت، تغییرات زیر رخ میدهد:
افزایش اسیدهای آلی غیرمتعادل: تولید بیش از حد اسید استیک و لاکتیک ممکن است منجر به ایجاد طعمهای سرکهای یا بیش از حد تند شود.
افزایش ترکیبات فنولی: این ترکیبات میتوانند باعث ایجاد طعمهای نامطلوب مانند طعمهای دارویی یا کپکزده شوند.
شکستن بیش از حد قندها: باعث ایجاد طعمهایی شبیه به الکل یا میوههای گندیده میشود.
افزایش ترکیبات گوگردی: برخی از قهوههای اور فرمنت ممکن است بوی گوگردی نامطبوعی داشته باشند.
بسته به شدت اور فرمنت شدن، ویژگیهای طعمی آن ممکن است از جذاب تا نامطلوب متغیر باشد. برخی از ویژگیهای بارز آن شامل:
✅ طعمهای منحصر به فرد: در برخی موارد، تخمیر بیش از حد باعث ایجاد طعمهای میوهای شدید، الکلی یا ترش پیچیده میشود.
❌ عیوب طعمی: اگر تخمیر کنترل نشود، ممکن است طعمهایی نظیر سرکهای، کپکزده، دارویی، گندیده، یا بیش از حد زننده ایجاد شود.
برای کاهش عیوب قهوهی اور فرمنت در فرآیند روست، باید نکات زیر را رعایت کرد:
روست ملایمتر با افزایش تدریجی دما: گرمایش تدریجی به متعادلسازی اسیدهای آلی و کاهش طعمهای شدید کمک میکند.
پرهیز از روست تیره: روست بیش از حد ممکن است ترکیبات ناخواسته را تشدید کرده و باعث تلخی ناپسند شود.
مدیریت مرحلهی توسعه: افزایش مدت زمان توسعه در فاز نهایی روست به تعادل ترکیبات طعمی کمک میکند.
برای بهبود تجربهی حسی قهوهی اور فرمنت، روشهای دمآوری زیر توصیه میشود:
دمآوری با دمافزارهایی که باعث افزایش شفافیت طعمی شوند: مانند V60، کلور، و کمکس، که به تفکیک طعمی کمک کرده و عیوب را کاهش میدهند.
استفاده از دماهای پایینتر: دمای آب حدود ۸۵-۹۰ درجه سانتیگراد ممکن است اسیدیتهی شدید و ترکیبات نامطلوب را کاهش دهد.
نسبت آب به قهوهی بالاتر: افزایش مقدار آب نسبت به قهوه (مانند ۱:۱۷) به رقیقتر شدن برخی از طعمهای نامطلوب کمک میکند.
روشهای فیلتراسیون قویتر: استفاده از فیلترهای کاغذی ضخیمتر مانند کمکس میتواند برخی ترکیبات نامطلوب را کاهش دهد.
۱. آیا قهوه اور فرمنت همیشه نامطلوب است؟
خیر، در برخی موارد، تخمیر کنترلشدهی بیشتر میتواند طعمهای پیچیده و منحصر به فردی ایجاد کند.
۲. چگونه میتوان تشخیص داد که یک قهوه اور فرمنت شده است؟
طعمهای سرکهای، الکلی، یا کپکزده نشانههای اصلی اور فرمنت شدن بیش از حد هستند.
۳. آیا همه روشهای دمآوری برای قهوه اور فرمنت مناسب هستند؟
خیر، روشهایی که باعث افزایش شفافیت طعمی میشوند، مانند V60 و کمکس، انتخاب بهتری هستند.
قهوهی اور فرمنت، اگر بهدرستی کنترل شود، میتواند تجربهای جالب و متفاوت ایجاد کند، اما اگر تخمیر بیش از حد باشد، ممکن است به ایجاد عیوب طعمی منجر شود.
مدیریت صحیح روست و دمآوری میتواند به متعادلسازی طعمها کمک کند. در نهایت، شناخت فرآیندهای شیمیایی پشت این تغییرات میتواند به باریستاها و روسترها کمک کند تا تصمیمات بهتری در پردازش، روست و دمآوری بگیرند.